Koreja je istočno Azijska zemlja koja se nalazi na Koreanskom poluostrvu.
Koreansko poluostrvo je površine od 219.140km2, dok je ukupna populacija od 73.000.000 stanovnika (podaci iz 2010.godine).
Strateški položaj Koreanskog poluostrva za posledicu je imao da je od davnina Koreja bila na meti raznih osvajača i političkih uticaja. I u današnje vrijeme Koreanski narod je iz istih razloga podijeljen na Južnu i Sjevernu koreju, dvije države vještački stvorene nakon bratoubilačkog rata iz 50tih godina XX.vijeka.
Vitalnost koreanskog naroda možda leži u njihovoj filozofiji koja se zasniva na Taoizmu, odnosno vjerovanju u Budističke i Konfućijske etičke principe.
Spoj modernog i tradicionalnog nigdje nije bolje prikazano nego u Južnoj Koreji, razvijenijoj državi Koreanskog naroda.
Upravo su u borilačkoj vještini taekwondo implementirani ti etički principi, čineći njegovu filozofsku osnovu. Značaj taekwondo-a za same Koreance se može vidjeti u činjenici da sportski dio WTF stila nosi status nacionalnog sporta u Južnoj Koreji, dok je KTA (Korean Taekwondo Asasociation) pod direktnim uticajem Vlade Južne Koreje.
1. Istorija Koreje
2. Koreja danas
3. Koreanski jezik
ISTORIJA KOREJE
Ko-Chosun (“zemlja jutarnje mirnoće”) – po legendi 2333.godine pne Hwanung, sin 
božanskog bića Hwanin, poslat je sa nebesa na planinu Baekdoo sa instrukcijama da u istočnim predelima formira novu zemlju. Nedaleko odatle u jednoj pećini su se nalazili medved i tigar, svaki ponaosob maštajući da postane ljudsko biće. Hwanung im je obećao da će ih pretvoriti u ljudska bića pod uslovom da ne izađu iz pećine narednih 100 dana. Tigar, vođen svojim nemirnim duhom nije uspio ispuniti ovaj zahtjev, ali zato medved, koga krasi smirenost, nakon zadatog perioda je izašao iz pećine kao prelijepa žena Ungyo. Očaran ljepotom Ungyo, Hwanung ju je oženio i ubrzo im se rodio sin po imenu Ta-gun.
Tan-gun je kasnije utemeljio današnju Koreju, ujedinivši 6 sjevernih Koreanskih plemena u jedan narod. Po legendi, Tan-gun je bio i prosvetitelj koji je preveo drevne Koreance iz varvarstva, podučavajućih ih poljoprivredi, arhitekturi i raznim drugim društvenim naukama.
Mitski ujedinitelj je i utemeljitelj nacionalnih filozofija, Hongik-ingan (benefiti univerzalnog humanizma) i Jaese-ihwa (racionalizam ljudskog življenja). Ove filozofije, posebno Hongik-ingan, su kodifikovale Koreansku odanost prema državi i porodici. Ista filozofija je i danas dosta izražena u Koreji, dok se etički principi taekwondo-a na nju oslanjaju.
period tri kraljevstva i ujedinjene Silla-e (57god.pne-935god.ne) – prije dvije hiljade 
godina, Koreansko poluostrvo je bilo podijeljeno na tri kraljevstva: Silla(57god.pne-935god.ne), Koguryo(37god.pne-668god.ne), Paekche(18god.pne-660god.ne). Teritorija nastanjena plemenima, nad kojima su vladali moćni gospodari rata u stalnom međusobnom sukobu i pod stalnom pretnjom osvajanja moćnih suseda (Kine i Japana), bila je vrlo haotično mjesto za život. Kao rezultat potrebe za prednošću nad protivnicima, u svakom kraljevstvu su stvoreni elitni vojni redovi. Ove vojne redove činili su vojnici/filozofi, visoko obučeni i vođeni strogim moralnim i etičkim principima. U Koguryo-u su to bili Sunbae (“stariji”), dok u Silla-i Hwarang.
Za razliku od Sunbae, čiji su članovi mogli biti svi članovi društa, Hwarang su činili samo pripadnici elitnih krugova društva. članovi Hwarang-a su pored Kwonbop-a i Subak-a (drevnih Koreanskih borilačkih vještina), vježbali/izučavali i streličarstvo, muziku, poeziju, istočnu filozofiju (Konfućionizam, Taoizam i Budizam). Vođeni su strogim kodom časti, kreiranim od strane budističkog monaha, Wonkwang Popsa. Kada nisu ratovali, članovi ovog reda su trenirali u planinama ili se bavili društveno-korisnim radom (popravljali puteme, krčili šume, popravljali dvorce i tvrđave i sl).
Opasnost od napada sjevernog Kineskog susjeda, a uz pomoć Hwarang reda, Kraljevstvo Silla je iskoristilo da 668god.ne ujedini pod jedinstvenu vlast.
U toku više od 230 godina, Koreanskim poluostrvom je vladao mir i prosperitet. U istom periodu dominantne filozofije su postale Budizam i Konfućionizam i građeni su najljepši hramovi.
Ali ipak, socijalne nejednakosti, visoki porezi i dekadentnost plemstva, kao i sve jača prisutnost filozofije Taoizma, uticali su da se ovo zlatno doba Koreanske istorije, nakon približno 900 godina, okonča.
period vladavine Koryo dinastije (918-1392) – u periodu od 475 godina vladavine dinastije 
Koryo bilo je ustoličeno 37 kraljeva. Za period vladavine Koryo dinastije vezuje se pronalazak štamparija (1234), čitavih 200 godina prije Gutembergove. Takođe, u ovom periodu razvijena je i umjetnost izrade predmeta od koreanskog porculana, karakterističnog po svom koloritu. Ali, svakako jedna od najvećih zaovstavština ovog perioda je Tripikata Koreana. Tripikata Koreana su Budističke sutre (molitve) kreirane od strane budističkih monaha u vrijeme opasnosti od invazije Mongola, a čine ih 80.000 odštampanih drvenih pločica.
Karakteristika ovog perioda je da Koreanski monasi izučavaju i borilačke vještine, po uzoru na monahe Šaolin Hrama (Kina), a sa ciljem da se bez oružja koje im je bilo zabranjeno da koriste, odbrane od bandita, divljih životinja i bilo koje druge opasnosti. U ovom periodu, Budizam istiskuje dosta praktičniji Konfućionizam, čiji pragmatizam podrazumjeva manju ulogu klera u vladavini, odnosno iz ugla zapadnjaka gledano viši nivo sekularnosti države.
period vladavine Yi(Chosun) dinastije (1392-1910) – Dinastija Yi je ustoličena od strane 
Generala Song Gye Yi-a, koji je zbacio poslednjeg monarha Koryo dinastije. General Yi je bio zapovjednik Koreanske vojske kome je bilo naređeno da napadne Kinesku vojsku u Mandžuriji. Pošto je u tom periodu Kina smatrana za dobrog susjeda i korisnog saveznika, ne samo od vojnog vrha već i od strane samog naroda, General Yi je odbio to naređenje i započeo opsadu glavnog grada. Ovo je doprinelo padu u narodu već omraženih vladara koryo dinastije i ustoličavanje nove Chosun dinastije. Konfućionizam je postao dominantna filozofija.
Zahvaljujući Kralju Sejong (1418-1450), nastao je hangul, Koreanski alfabet sastavljen od 24 slova koja reprezentuju zvuk izgovorene riječi. Do tada koreansko pismo se zasnivalo na Kineskom načinu pisanja. Kralj Sejong je tvorac i obimne medicinske enciklopedije.
U periodu Yi dinastije tehnološka modernizacija ratovanja je sve manje zahtjevala da vojnici vladaju i oslanjaju se u borbi na poznavanje borilačkih vještina.
Ali, ove promjene nisu u velikoj mjeri uticale na njihov vjekovima građen nepokorivi duh, već su naprotiv doprinele njegovom nadograđivanju. Kao potvrda ove tvrdnje može poslužiti primjer Admirala Sun Shin Yi-a, koji je 1598godine odbio i pobjedio osvajačku Japansku armadu predvođenu Toyotomi-em Hideyoshi-em. Admiral Yi je vođenje rata zasnovao na, pokazalo se, odličnoj taktici i novim tehnološkim rešenjima na kojima je ona počivala (kobukson – “brod kornjača” je najvažniji od njih).Nakon pobjede nad Japanskim osvajačima, Koreja je ušla u period samoizolacije, dok je dvor mislio da je fokus interesovanja zapada Indija i Kina, odnosno da Koreja može prihvatati samo promjene koje želi.
Nasuprot Koreje, Japan je postupio dosta racionalnije, prativši i prihvativši “progres” koji je dolazio sa zapada. Samo je bilo pitanje trenutka kada će Japan, na taj način stečenu prednost i iskoristiti, jer nikad nije odustao od namjere da osvoji prekomorskog susjeda.
period Japanske okupacije (1910-1945) – Krajem XIX.vijeka. Japan je sve više ličio na zemlju koja je uspješno spojila tradiciju i modernizaciju, dok je Koreja zbog samooizolacije već dosta zaostajala. Jedna od poslijedica modernizacije Japana je bila i kreiranje moderne Japanske armije sa visokoobučenim i fanatizovanim oficirskim kadrom koji je svoju vojnu etiku zasnovao na japanskoj ratničkoj tradiciji.
Vremenom je oficirski kadar bio do te mjere uticajan da je Japan u sve većoj mjeri počeo vojno prijetiti svojim najbližim prekomorskim susjedima, Kini, Rusiji i Koreji. Jedino se Rusija, uslijed relativnog mira u Evropi, mogla ozbiljnije suprostaviti zahuktaloj vojnoj mašineriji Japana. Rusko napredovanje u Mandžuriji je primorala Japan da 1898.godine potpiše privremeno primirje, koje je već 1904.godine prekinuo. iako je koreja proglasila neutralnost, Japan se sve više mešao u njenu unutrašnju politiku samoinicijativnim slanjem savjetnika u raznim oblastima. Nakon godinu dana rata, Japan je proglasio pobjedu, što je bilo “zeleno svjetlo” Japanskoj ekspanzii.
Koreansko poluostrvo je 22.08.1910.godine, Japan i formalno anektirao. Već iste godine započet je kulturni genocid i asimilacija Koreanskog naroda. Upotreba Koreanskog jezika i alfabeta je zabranjena, dok su Koreanci primoravani da obožavaju Japanskog boga Shinto. Takođe, ovu okupaciju je obelježilo i odvođenje Koreanki u bijelo roblje i njihovo seksualno iskorištavanje, odnosno pretvaranje u “žene za komfor” Japanskih vojnika. Postoje procjene da je na ovaj način od 100.000 do 200.000 Koreanki bilo seksualno eksploatisano u japanskim kasarnama u Koreji i Japanu. Žalosno je da je ovakva praksa bila prisutna do kraja okupacije (1945) i da i danas postoji veliki nivo negacije ovih dešavanja u samom Japanu. Surova okupacija je gurala Koreju u sve dublju bedu i siromaštvo, koje je licemjernom okrutnošću okupatora produkovala i dodatnu podjelu unutar samih Koreanaca/ki, na malo i ni malo zadovoljne robove/kinje (robove/kinje sa malo ili ni malo privilegija).
Tračak, pokazaće se lažne, nade Koreanskom narodu je dao kraj I.Svjetskog Rata i globalni procesi samoopredeljenja ugnjetenih naroda svijeta. Kao povod za pokušaj oslobođenja poslužila je misteriozna smrt poslednjeg Koreanskog Cara Kojong, 01.03.1919.godine. U Pagoda parku u Seuoul-u je pročitana Deklaracija o nezavisnosti, koju je potpisalo 33 patriote kao predstavnici naroda. Demonstranti su nosili do tada zabranjenu Koreansku zastavu i klicali “taehan tongip manse” (“neka dugo živi Koreanska nezavisnost”). Pokret za nezavisnost se proširio Koreanskim poluostrvom i svijetom, Japanske okupacione trupe su ga u roku od 3 mjeseca u krvi ugušili, dok je 50.000 ljudi ubijeno, ranjeno ili zatočeno i mučeno. Iako je gušenje demonstracija obijeležila neviđena surovost, Japanski okupator nije uspio da slomi nepokorivi duh Koreanskog naroda.
period II.svjetskog i građanskog rata (1941-1953) – Ulaskom SAD-a u rat protiv Japana, Koreja je pretvorena u sirovinsku bazu. Koreanci su primoravani na polurobovski način rada u fabrikama, rudnicima i na vojnim projektima okupatora. Agonija okupacije okončana je 15.08.1945.godine kada su savezničke snage proterale Japanske okupacione snage iz Koreje.
Ali, u novostvorenom političkom podjelom svijeta, strateški položaj Koreanskog poluostrva je dobio na značaju i doprineo novoj nesreći Koreanskog naroda. U cilju da izbegnu sukob, dojučerašnji saveznici su na 38. paraleli povukli granicu uticaja, na sjeverni pod kontrolom Ruskih snaga i južni dio Koreanskog poluostrva pod kontrolom američkih snaga. Na jugu je 15.08.1948.godine Syngman Rhee inagurisan za prvog predsjednika Republike Koreje, a desetak dana kasnije na sjeveru je osnovana Narodna Demokratska Republika Koreja sa Kim Il Sung-om na čelu. Podloga za građanski rat je postavljena i isti je započeo 25.06.1950.godine, kada su vojen snage Severne Koreje prešle preko 38.paralele i napale vojne snage Južne Koreje. Ujedinjene Nacije su reagovale i poslale mirovne snage na Koreansko poluostrvo. Nakon tri godine krvavih sukoba granica je ponovo uspostavljena na 38.paraleli. Iako je ova granica zvanično proglašena za demilitarizovanu zonu, postala je najvršća granica na svijetu koja je vještački podijelila jedan narod. Kao posledica rata ostala je razorena i podijeljena zemlja i narod, siromaštvo i bijeda, kao i neizvesni i krhki mir.
KOREJA DANAS
Koreanski narod je danas podijeljen u dvije države, južnu (Republiku Koreju) i sjevernu (Narodna Demokratska Republika Koreja).Nakon podjele izazvane građanskim ratom, Južna i Sjeverna Koreja su se razvijale nezavisno jedna od druge.
Republika Koreja obuhvata površinu od 100.210km2 i populaciju od 48.875.000(2010). Nakon rata ušla je u politički nestabilan period.Zbog diktature prvog Predjednika Rhee-a 60tih godina XX.vijeka studenti su započeli sa demonstracijama. General Park je zaveo vojnu huntu koja je vladala zemljom sve do atentata na njega 1979.godine. Iako je smatran za nemilosrdnog diktatora, Gen.Park je zaslužan za začetak razvoja koreanske industrije i ekonomski razvoj. na čelo države dolazi Gen.Chun Doo-hwan koji despotski vlada državom sve do 1987.godine kada je slučaj ubistva studenta Park Jong-chul-a od strane policije, doveo do njegovog pada sa vlasti. Sledeće, 1988.godine u Seoul-u se održavaju Ljetnje Olimpijski Igre, a 1996.godine Južna Koreja postaje članica OECD-a, jedne od organizacija koja okuplja najrazvijenije države svijeta. Za svoje angažovanje na pomirenju Južne i Sjeverne koreje, opozicioni lider Kim Dae-Jung 2000.godine dobija Nobelovu nagradu za mir.Republika Koreja je danas jedna od najrazvijenijih zemalja svijeta.
Narodna Demokratska Republika Koreja obuhvata površinu od 120.540km2 i populaciju od 24.051.218(2009). Sjeverna Koreja je jednopartijska komunistička država koju karakteriše samoizolovanost. Zahvaljujući tome, ali i despotskoj vladavini porodice Kim, o Sjevernoj Koreji se malo zna. Raspadom SSSR-a, Sjeverna Koreja je izgubila moćnog saveznika, a već 90tih godina XX.vijeka zbog gladi je umrlo od 0,9 do 3,5 miliona ljudi. Sjeverna Koreja je vrlo militarizovana nacija sa 9.495.000 vojnika i posjeduje nuklearno oružje.
Iako je danas Koreja podijeljena na dvije totalno različite države, postoji jedan segment koje ih ujedinjuje, a to je taekwondo. Vrijeme će pokazati da je Gen.Choi,Hong Hi, bio u pravu kada je putem taekwondo-a želio približiti jednu drugoj, ali da je trenutak bio pogrešan.